تبسم زندگیمون

دخترم کم کم  بزرگ میشوی روزی می اد وقت بلوغت عاشق پسر همسایه میشی...شاید اونوقت فکر کنی اگه یه روز از پشت پنجره نبینیش اروم نمیگیری ولی مطمین باش روزی میاد به اون صحنه ی پشت پنجره میخندی...روزی میاد عاشق یکی تو فامیل میشی که تو خیال خودت حس میکنی عاشقته وهمش به زندگی با اون فکر میکنی...اما صبر کن دخترم هنوز زوده...اون هیچوقت همچین حسی به تو نداشته باز بعد چند سال به این عشق بچه گانه خواهی خندید...شاید بعدها عاشق یه دختر بشی عاشق دوستت وفکر کنی تا حد مرگ دوستش داری اما زوده دخترم چند سال بگذره میفهمی فقط علاقه داشتی به خصوصیاتش.میبینی اگه نباشه هم میشه...شاید عاشق معلمت بشی ودوست داشته باشی دایم بهت درس بده تا تو حرکات لباشو دنبال کنی وب...

تبسمم چه زود بزرگ میشی جلوی  چشمانم حال انکه گویی دیروز بود لحظه ی زیبای به دنیا امدنت را چشیدم.چه زود قد کشیدی دخترکم  چه زود خندیدی وچه زود ما را شناختی ...گاه می اندیشم... از بزرگ شدنت لذت میبرم بدون توجه به اینکه من هم بزرگ میشوم.اریییی قبلا ها زیاد می کوشیدم بزرگ شوم بزرگ بیاندیشم وبزرگ زندگی کنم ولی  یادم نمی اید از وقتی امده ای دگر تلاشی کرده باشم اما من انگار...بیشتر از تو با تو بزرگ میشوم قد میکشم زیبا میشوم..زیبا می اندیشم عین ادم بزرگ ها...زیبای من من تو را بزرگ نمیکنم...تو مرا بزرگ میکنی ان هم قد دریا...و منی که عاشق بزرگ بودنم بودم حال از بزرگ شدن میترسم...نکند لحظه ی کوچکی از با تو بودن را لذت نبرم؟؟؟.....

عشقم چه زیبا با وجودم امیخته شدی چه اهسته شیرین کردی کاممان را چه بی صدا امدی وبا لبخندهایت نفس دادی...بمان تا با بودنت امیخته شوم.بمان تا زندگی را با تو زندگی کنم وبودن را درک کنم تا نفس بکشم به عمق تبسم زیبایت...ای زیباترین معجزه ی هستی... پارسال وسطهای مرداد که داشت ماه رمضون شروع میشد درست 4 ماه ازاون روز نحس میگذشت روزی که قرار بود بابا ی بابا عمل بشه ومن باردار بودم ونی نیم سقط شد..نمیدونم چرا ولی باز شکر که حتما مصلحتی بود.اون ماه قرار بود دوباره اقدام کنیم تقریبا روحیه قبلیمو پیدا کرده بودم اما باز میترسیدم از خواستن ونرسیدن...به بابایی گفتم ماه رمضونه بزار بمونه برا ماه بعد اما انگار تو دوست داشتی رمضونی بشی.نمیدونم یه دفعه چی شدک...

تبسم مامان سلام...امروز نمیخوام برات جمله بسازم جمله های شاعرونه.امروز دارم با اشکام مینویسم که از دیروز داره گلومو پاره میکنه.میخوام بغضمو اینجا خالی کنم.چند روزه نمیدونم چت شده.می می مامانو نمیگیری.اگه بدونی الان چه اشکی دارم میریزم میگی باشه مامان دیگه میگیرم.میخوام بغلت کنم بهت شیر بدم شکمتو میدی جلو نمیخوری.به زور میزارم دهنت نمیخوری...وقتی میدوشم با شیشه شیر میدم میخوری اما.یعنی شیشه شیر از می می من بهتره؟؟؟؟؟از امروز با شیشه شیر نمیدم.اونقدر گریه میکنی بعد میخوری.چنان هم با التماس نگام میکنی دلم کباب میشه انگار خودت میخوای بخوری اما نمیشه.تبسمم؟؟؟؟؟فدات بشم؟؟؟یه وقت هوس نکنی به این زودی می می هامو ول کنی.من طاقت ندارم ها مامانی...خدای...

زندگی را باید از تو اموخت...تو میتوانی بین گریه هایت لبخند بزنی اما ما نمیتوانیم به مشکلاتمان بخندیم. زندگی را باید از تو اموخت تبسمم ...تا به خوابی ناز فرو میروی چه خوشحالی از این ارامش وچه زیبا لبخند میزنی همچون فرشته ها...اما ما از نعمت بزرگ ارامش خدا هم غافلیم...ما حین خواب هم به مشکلات فکر میکنیم....کاش میشد زندگی را از لبخند فرشته هایمان بیاموزیم.... ...

انگار در دنیا هیچ هنری ندارم !!! انگار هیچ وقت دست به قلم و رنگ و دوربین نبرده ام !!! انگار هرگز ساعتی را برای خودم نبوده ام !!! انگار و انگار و هزار انگار ...... انگار همیشه خدا مادر بوده ام انگار هر لحظه ام را با تو نفس کشیده ام انگار سالهاست تو را میشناسم نمیدانم عزیزکم ولی فکر کنم انگار عاشق ترینم .... عاشق تو عاشق نگاه و صدایت زیبای کوچکم انگار جان من مال من نیست مال توست..............انگار بیش از هرچیز مادر توام !!! ...

١٦ تیر عشقم متوجه دستات شدی وبا تموم وجود میکنیشون تو دهنت.اولش نگران شدم که نکنه عادت کنی وبد بشه اما بعد شنیدم که بچه تو هفته دوازده میفهمه که دست داره ودستاش اشیای خوبین ومیخواد مزه اش کنه وکاملا درکشون کنه.قربون خدا برم.هنوز تو فکرت اینه که دستاتو داری.هنوز از نعمتهای دیگه ی خدا غافلی وفقط به دستات پی بردی وبخاطر دستات چقدر خوشحالی که همش میکنی تو دهنت تا مبادا ازت بگیرنش تا خوب درک کنی این نعمت بزرگ خدارو.فدات بشم عروسکم کاش ما هم قدر تو شاکر بودیم.... ...