چه زیباست تبسم هایت....
از خواب بیدار میشوی واماده ی گریه کردن...کنارت می ایم وچشمان سیاهت را به من میدوزی با ان معصومیتت چه با احساس چه با معنی می نگری...چقدر سخن ناگفته در چشمانت پنهان است ومن محو نگاهت میشوم من خدایم را در چشمانت میبینم من هم پر مفهوم خیره ات میشوم وانگاه تبسمت دنیایم را گل باران میکند.کاش ممکن بود توصیف تبسم شیرینت تبسم شیرینم....
باور داری که هنوز باور ندارم وجودت را؟؟؟؟؟باور ندارم معجزه ی چشمانت را حتی یک تار مویت را.چه زیباست تبسم هایت نازنینم....خدایاااااااتبسمم را از من لحظه ای دریغ مکن.....امین
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی